Divan edebiyatının genel özellikleri nelerdir?

Divan edebiyatı medrese eğitimi almış aydınların oluşturduğu bir edebiyattır.
Nazım birimi genellikle ''beyit''tir, cümle bir beyitte tamamlanır, beyitler arasında konu ve anlam bütünlüğü
aranmaz.

Ölçü, ''aruz''dur.

Dil, Arapça, Farsça ve Türkçenin karışımı olan ''Osmanlıca''dır.

Şiirlerde genellikle tam ve zengin uyak kullanılmıştır,

Şiirler, konuyu içeren başlıkları olmadığı için, nazım biçimlerine göre adlandırılır.

Duygu ve düşünceler genellikle ''kalıplaşmış sözler''le (mazmun) ifade edilir.

Konudan çok, konunun anlatış biçimi önemsenir.

'' Soyut bir edebiyat''tır, insan ve doğa gerçeğe uygun değildir.

Genellikle saraya ve çevresine seslenir.

Sanatlara bolca yer verilmiş, sanat yapmak amaç durumuna getirilmiştir.

Ulusal bir edebiyat olmayıp Arap ve İran edebiyatının etkisi çok fazladır.

Şiirde daha çok, aşk, sevgili, içki, din gibi konular işlenmiştir.

Nazım ön planda tutulmuş, nesir pek önemsenmemiştir.

Nesir alanında tezkireler, seyahatnameler, münşeatlar (mektuplar), tarihler, dini metinler ve nasihatnameler
yaygındır.






Bu blogdaki popüler yayınlar

Ettirgen eylem nedir?